Beyond the Struggle – පසුගිය ජූනි මස 23 සහ 24 දෙදින තුළ කොළඹ 07 ලයනල් වෙන්ඩ්ට් කලා කේන්ද්‍රයේ දී සුවිශේෂී ඡායාරූප ප්‍රදර්ශනයක් පැවැත්විණ. එය නම් කර තිබුණේ 200+Beyond the Struggle යනුවෙනි. මෙම ප්‍රදර්ශනය ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජ සහයෝගීතාවය සහ සාමය ප්‍රවර්ධනය කිරීමේ වැඩසටහන(Strengthening Social Cohesion and Peace in Sri Lanka programme – SCOPE) සමඟ ඒකාබද්ධ වෙමින් විකල්ප ප්‍රතිපත්ති කේන්ද්‍රය විසින් සංවිධානය කර තිබුණි. ඒ යුරෝපා සංගමයේ සහ ජර්මන් ෆෙඩරල් විදේශ කාර්යාලයේ අරමුදල් දායකත්වයෙනි. ජාත්‍යන්තර සහයෝගය සඳහා වන ජර්මන් සමාජය (The Deutsche Gesellschaft für International Zusammenarbeit – GIZ GmbH) විසින් ශ්‍රී ලංකා රජයේ ද සහයෝගය ඇතිව SCOPE ක්‍රියාත්මක කරනු ලබයි.
මෙය මෙරට මලයහ ජනතාව කේන්ද්‍ර කරගෙන පවත්වනු ලැබූ ප්‍රදර්ශනයකි. මලයහ යන තමිල් වචනයේ සිංහල අර්ථය කඳුකරය යන්නයි. කඳුකරයේ වෙසෙන ජනතාව මලයහ ජනතාව ලෙස හඳුන්වයි. මෙකී ජනතාව මෙරට තුළ සුවිශේෂී ඉතිහාසයකට හිමිකම් කියයි. මෙයට අවුරුදු දෙසීයකට පමණ ඉහත දී සුදු අධිරාජ්‍යවාදීන් විසින් ඉන්දියාවේ සිට මෙරටට ඔවුන් ගෙන්වන ලද්දේ තේ, කෝපි ආදී වතු වගාව උදෙසා ය. මන්නාරම ප්‍රදේශයේ සිට ඔවුන් පා ගමනින් කඳුකරය බලා රැගෙන එද්දී අතරමග දී බොහෝ පිරිසක් නොයෙකුත් තාඩන පීඩනවලට ලක්ව මිය ගොස් ඇති වග ඉතිහාසයේ සඳහන් ය.
වසර දෙසීයකට පසු වුවද අද පවා මලයහ ජනතාවගේ ජීවිතවල වැඩි වෙනසක් දක්නට නොලැබේ. දැන් පරම්පරා කීපයක් ම මෙරට ජීවත් වුවද තවමත් ඔවුන්ට උපන් බිමේ අයිතියක් නොමැත. උපන් බිමේ අයිතියක් තබා ජීවත්වන නිවෙස් සඳහා ලිපිනයක්වත් නොමැත. ඉතා සොච්චම් දෛනික වැටුපක් වෙනුවෙන් උදේ හවා මහ පොළොව සමඟ ඔට්ටු වන ඔවුන්ගේ ජීවිතයද, අනාගතයද එකම ඛේදවාචකයකි. අතීතයේ පටන් හැම ආණ්ඩුවක්ම සහ බොහෝ දේශපාලකයින්ද ඔවුන් සම්බන්ධව කටයුතු කර ඇති ආකාරය නැවත නැවතත් ලියා දැක්විය යුතු නොවේ.
මේ ඡායාරූප ප්‍රදර්ශනය ඔවුන්ගේ ජීවිතවල අඳුරු පැති කඩ තව තවත් ඇසට ළං කර අපට පෙන්වා දෙයි. විශේෂත්වය වන්නේ ඒ ඡායාරූප ලබාගෙන ඇත්තේද මලයහ ජනතාවගේ නූතන ම පරම්පරාව නියෝජනය කරන යෞවන යෞවනියන් විසින් වීම ය. අනාගත විශිෂ්ට ඡායාරූප ශිල්පීන්ගේ මූල බීජ ඒ සේයා රූ අතර අපට පැහැදිලිව ම කැපී පෙනෙයි. මේ සමග ඇති ඡායාරූප කීපය නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් ඔබටද ඒ ගැන නිඟමනයක් කළ හැකිය. නමුත් ප්‍රශ්නය එය නොවේ. ඔවුන් විසින් එළැඹෙන අනාගතයේ දී ත් ගත යුතුව ඇත්තේ මෙවන් පින්තූර ම පමණක්ද..? ප්‍රශ්නය එයයි. පිළිතුර සැබවින්ම නැත යන්න ය. ඔවුන්ට නිසැක ලෙසම මෙයට වඩා දියුණු, ලස්සන, ගෞරවාන්විත මිනිස් දිවියක් හිමි විය යුතුය. එහි තිබූ ඇතැම් පින්තූර සැබැවින් ම ගෞරවාන්විත මිනිස් දිවියට නිගා දෙන පින්තූර ය. පින්තූරවලට එහා ගිය ඒ භෞතික, සැබෑ ජීවිතය මොන තරම් ඛේදවාචකයක් වනවා ඇද්ද..?
අප සැම රටක් ලෙස අවංකව මේ පිළිබඳ අවධානය යොමු කළ යුත්තේ එබැවිනි. ශ්‍රී ලංකාව ලෝකයට තේ සපයන රටවල් අතර තුන්වන ස්ථානයේ සිටින බව කියැවේ. නමුත් ඒ පසුපස ඇති මහා මිනිස් ශ්‍රමයේ හිමිකාරයන්ගේ ඉරණම කුමක්ද..? එබැවින් වහ වහා මේ ප්‍රශ්න සඳහා පිළිතුරු ලැබිය යුතුය. පිළිතුරු සෙවිය යුතුය. මේ ප්‍රදර්ශනය බඳු කලාත්මක සමාජ මැදිහත්වීම් සඳහාද නිසි වටිනාකමක් ලැබෙනු ඇත්තේ එවිට පමණක් බව අවසාන වශයෙන් අවධාරණය කළ යුතුය.
